CIF در حمل و نقل بین المللی
CIF چیست؟
CIF مخفف کلمات Cost, Insurance, Freight (هزینه، بیمه و حمل و نقل) بوده و یک توافق حمل و نقل بین‌المللی است که هزینه‌های پرداخت شده توسط فروشنده برای پوشش هزینه‌ها، بیمه و حمل و نقل سفارش خریدار را در حین حمل بار، پوشش می‌دهد.
شرایط قرارداد CIF زمانی که مسئولیت فروشنده پایان می‌یابد و مسئولیت خریدار آغاز می‌شود را تعریف می‌کند. CIF فقط زمانی استفاده می‌شود که کالاها به کشورهای خارجی یا از طریق راه دریا حمل می‌شوند.
در قوانین حمل و نقل بین المللی، فروشنده مسئول پرداخت هزینه و حمل و نقل کالاها به بندر مقصد خریدار است. معمولاً صادرکنندگانی که دسترسی مستقیم به کشتی‌ها دارند از CIF استفاده می‌کنند. با این حال، علاوه بر فروشنده، خریدار نیز مسئولیت‌هایی دارد که در ادامه به آن ها اشاره خواهیم کرد.
مسئولیت‌های فروشنده در قرارداد CIF
تحت قرارداد CIF، مسئولیت‌های فروشنده عبارتند از:
- خرید مجوزهای صادرات برای محصول
- ارائه بازدیدهای محصولات
- هزینه حمل و بارگیری کالاها به بندر فروشنده
- هزینه بسته‌بندی برای صادرات بار
- هزینه‌های تعرفه‌های گمرکی، گمرک و مالیات (برای صادرات)
- هزینه حمل بار از طریق دریا و از بندر فروشنده به بندر مقصد
- هزینه بیمه حمل و نقل تا بندر مقصد
- پوشش هزینه‌های هر گونه آسیب یا تخریب به کالا
در نهایت فروشنده باید کالاها را در مدت زمان توافق شده به کشتی تحویل و مدارک اثبات تحویل و بارگیری را ارائه دهد.
مسئولیت‌های خریدار در قرارداد CIF
با رسیدن کالاها به بندر مقصد، خریدار مسئول هزینه‌های مرتبط با واردات و تحویل کالا می‌شود. برخی از این هزینه‌ها عبارتند از:
- تخلیه محصول در ترمینال بندر
- انتقال محصول درون ترمینال و به محل تحویل
- هزینه‌های گمرکی و مرتبط با واردات کالا
- هزینه‌های حمل، تخلیه و تحویل کالا به مقصد نهایی
نکته
با وجود اینکه فروشنده باید بیمه را خریداری کند، اما خریدار از زمان بارگیری کالاها بر روی کشتی مالک کالاها است، و اگر کالاها در حین حمل آسیب ببینند، خریدار باید مدارک خود را به شرکت بیمه فروشنده ارائه دهد.
موارد خاص در قرارداد CIF
از آنجا که خریدار فقط زمانی خطر را به عهده می‌گیرد که بار در کشتی بارگیری شده است، برخی از موارد ممکن است مناسب برای یک توافق CIF نباشند. به عنوان مثال، با حمل بارهای کانتینری، کالاها ممکن است قبل از آنکه در بندر فروشنده بر روی کشتی بارگیری شوند، روزها در یک کانتینر باشند. تحت قرارداد CIF، خریدار در معرض خطر است زیرا کالاها در حالت ناحیه‌ای بیمه نشده در کانتینرها بوده و منتظر بارگیری در کشتی هستند. به عنوان نتیجه، توافقات CIF در موارد حمل‌ونقل بارهای کانتینری، مناسب نیست.
نقش اتاق بازرگانی بین المللی (ICC) در تنظیم قرارداد CIF
CIF یکی از شرایط بازرگانی بین‌المللی است که به عنوان Incoterms شناخته می‌شود. Incoterms قوانین تجارتی متداولی هستند که توسط اتاق بازرگانی بین‌المللی (ICC) در سال 1936 توسعه یافته‌اند. ICC (اتاق بازرگانی بین المللی) این شرایط را برای سیاست‌های حمل و نقل و مسئولیت‌های خریداران و فروشندگانی که در تجارت بین‌المللی شرکت می‌کنند، تعیین کرده است. Incoterms اغلب مشابه با شرایط داخلی (مانند قانون تجارت یکپارچه ایالات متحده) است، اما با کاربردهای بین‌المللی.
تغییرات جدید قرارداد CIF در Incoterms 2020
طی سال‌ها، اتاق بازرگانی بین‌المللی (ICC) تغییراتی در شرایط و دستورالعمل‌های تجارت بین‌المللی ایجاد کرده است. در سال 2020، ICC تغییراتی در قوانین اعمال کرد (به نام Incoterms 2020)، که به نوبه‌ی خود تغییراتی را در الزامات امنیتی برای حمل‌ونقل ایجاد کرد. Incoterms 2020 همچنین تغییراتی در الزامات پوشش بیمه تحت توافقات CIF ایجاد کرد که فروشندگان را ملزم به دریافت بیمه ای جامع تر نسبت به قوانین Incoterms در سال 2010 می کند.
مثالی از یک قرارداد CIF
به عنوان یک مثال، فرض کنید که شرکت Best Buy ، 1000 عدد تلویزیون هوشمند از شرکت سونی را تحت قرارداد توافق CIF به یک بندر ژاپنی، سفارش داده است. سونی سفارش را به بندر تحویل داده و محصول را بر روی کشتی برای حمل و نقل بارگیری کرده است. هنگامی که بارگیری کامل شده است، ریسک و مسئولیت بارها از سونی به Best Buy منتقل می‌شود. اما در عوض، سونی بیمه را خریداری کرده و هزینه حمل و نقل را تا زمانی که کالاهای سفارش داده شده به بندر مقصد خریدار برسند، پرداخت می‌کند. اگر در حین حمل، آتش در یکی از قسمت های بار اتفاق بیافتد و منجر به آسیب به کالا ها شود، شرکت Best Buy می‌تواند با توجه به قرارداد CIF ادعای بیمه را برای پوشش هزینه‌های کالاهای آسیب‌دیده ارائه دهد.
-این مقاله ترجمه محتوای مقاله اصلی به این آدرس است.
